Rodzaje porcelany

1. Porcelana twarda.

Masa porcelanowa tego typu stosowana jest do wyrobu zastawy stołowej oraz galanterii porcelanowej. Charakteryzuje się ona odpowiednią bielą i przeświecalnością. Wpływ na jakość wyrobu ma też wypalanie. Wykonuje się ją dwukrotnie - pierwszy raz na tzw. biskwit w temperaturze 950 st. C. Drugi raz ze szkliwem w temperaturze 1350-1450 st. C. Tego typu porcelanę pokrywa się szkliwem skaleniowo-wapieniowym.

2. Porcelana miękka.

W tym typie wyrobów rozróżnia się:

- porcelanę nową europejską (Segera);

- porcelanę kostną (angielska);

- porcelanę frytową (francuską);

- porcelanę biskwitową (parian);

2.1. Nowa porcelana europejska.

Od poprzedniej różni się mniejszą zawartością substancji ilastej i większą ilością skalenia oraz niższą temperaturą wypału, która w tym przypadku wynosi 1200-1300 st. C. Wyroby charakteryzują się większą przeświecalnością oraz słabą odpornością na gwałtowne zmiany temperatury. Nowa porcelana europejska nadaje się najbardziej do wyrobu galanterii, wazonów i rzeźb.

2.2. Porcelana kostna.

Jednym z elementów składowych masy (topnika) jest mączka kostna, wykonana z kości prażonych w temperaturze 1000 st. C. Wykonywanie tego rodzaju porcelany jest trudne ze względu na niewielką różnicę między temperaturą topnienia a deformacji. Tego typu wyroby wypala się w 1280-1300 st. C. Po pierwszym wypale wyroby pokrywa się szkliwem i wypala w temperaturze 1080-1100 st. C. Z tego typu masy porcelanowej wykonuj się głównie komplety śniadaniowe, galanterię użytkową i rzeźby.

2.3. Porcelana frytowa.

Charakteryzuje się małą plastycznością, do której dodawano 1/8 część mydła. Wyroby wypala się w temperaturze 1250-1280 st. C. Potem pokrywano powierzchnię łatwo topliwym szkliwem ołowiowym. Drugiego wypału dokonywano w temperaturze 1150 st. C. Z tej masy porcelanowej wykonywano luksusowe wyroby artystyczne.

2.4. Porcelana biskwitowa.

Porcelana wykorzystywana do rzeźb. Masa porcelanowa zawiera dużą ilość skaleni. Po wypale porcelana przypomina marmur paryski. Masy te wypala się w temperaturze 1250 st. C.

Źródło: E. Różewicz, Technika zdobienia ceramicznego, Warszawa, 1958, s. 21-25.